K. Bartnik - Suita na gitarę

„Suita na gitarę” to czteroczęściowa kompozycja, którą napisałem 1992 roku. Byłem wtedy jeszcze uczniem Państwowej Szkoły Muzycznej I st. im. Wandy Kossakowej w Sanoku. Utwór w oryginale nosił tytuł „Suita In modo dodecafonico” i pod takim tytułem uzyskał wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim w Katowicach „Na utwór dedykowany Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II” w roku 1992. Wielkim zaszczytem był fakt, że sam Witold Lutosławski przewodniczył obradom jury. Zdobyte wyróżnienie w tym konkursie zmotywowało mnie do dalszej pracy twórczej, co zaowocowało szeregiem kompozycji w mojej tece w późniejszych latach.

Pierwsza część Largo wprowadza poważny nastrój. Druga część Allegro zawiera szybkie harfowe arpeggia oraz legata. Trzecia część Andante ma zmienne metrum 6/8 – 3/4. Ostatnia czwarta część Vivo giocoso to groteskowy, żartobliwy walczyk. Całość Suity napisałem atonalnym językiem muzycznym charakterystycznym dla tego okresu kompozytorskiego. Moją inspiracją były m.in. kompozycje Albana Berga, Arnolda Schönberga oraz Antona Weberna.

Suita została przeredagowana, uzupełniona o dynamikę, artykulację, aplikaturę przeze mnie w roku 2024.

Kamil Bartnik